SCHRIJVER

SCHRIJVER en VERHALEN VERTELLER

Verhalen zitten in een klein hoekje. Iedereen vertelt elkaar de hele dag verhalen. We kleuren de werkelijkheid dan graag een beetje in met grote en kleine leugens. Al jong was ik zo'n verhalen verteller, altijd de werkelijkheid iets mooier maken, verhalen schrijven, toneelstukjes spelen. Dat soort dingen. Mijn fantasie was zo sterk dat ik mijn verhalen soms bijna zelf ging geloven! Schrijven was, is en blijft mijn grote passie. Ik voel ook een grote urgentie om de verhalen van onze generatie te vertellen, juist nu de wereld zo dynamisch is en snel verandert. Het vertelmedium wordt door het verhaal ‘gekozen’; toneel, film, proza, poëzie of games, het kan allemaal. Lees hier meer over de biografie van Jorrit Thijn

Jorrit Thijn

LUISTEREN en OBSERVEREN

Goed luisteren en heel geduldig observeren, dat zijn misschien wel mijn grootste talenten. Het raffinement van onze sociale communicatie zit vaak in de kleine dingen: Dat ene woordje, de intonatie, een gebaartje of gezichtsuitdrukking. En voor de sfeer van een verhaal zijn de bijzonderheden van de omgeving zo belangrijk! Zegt het personage: ‘Ik hou van je,’ tussen twee happen hamburger door, of tussen twee slokken rode wijn – bijvoorbeeld. In mijn teksten gebruik ik die details om mijn verhalen zo beeldend mogelijk te vertellen. Het gekke is: Hoe specifieker ik word in mijn teksten, des te herkenbaarder het verhaal is voor een groot (lezers)publiek. Lees hier meer over de stijl van Jorrit Thijn

Jorrit Thijn

TIJDGEEST en WERELDBEELD

Er wordt vaak gezegd dat de wereld tegenwoordig zo oppervlakkig en vluchtig is. Maar dat hoeft niet, volgens mij. Ik neem graag de tijd, creëer rust en bekijk de wereld met een poëtische blik. Niet door een roze bril, hoor. Maar ik vind dat een kunstenaar of schrijver niet bang moet zijn om verbindingen aan te gaan, een standpunt moet innemen, geëngageerd naar de wereld kan kijken. En dan toch kritisch blijven over je eigen waarheid, dat is de kunst. Juist mijn talent om te luisteren en te observeren helpt me enorm om dit soort idealisme te verstoppen in hele menselijke verhalen. Lees hier meer over het manifest van Jorrit Thijn

Jorrit Thijn

KORTE VERHALEN IN DE SERIE: Bijzonder Alledaags

Lekker als tussendoortje! Columns, of 'cursiefjes', met anekdotes uit het dagelijks leven. Korte verhalen met een leeslengte van 1 tot 2 minuten. Lees hier meer korte verhalen van Jorrit Thijn
Lees hier het nieuwste verhaal:
Posted by: In: Bijzonder Alledaags 06 Sep 2013 Reactie: 0

Feminista's2013 is een goed blootjaar, die gedachte viel me in terwijl ik voorzichtig extra zonnebrand op mijn verbrande huid smeerde. Ik las de krant in de zon op een stadsplein en zat tussen puffende en zwetende half blote lijven. September was begonnen, dus de nazomer barste los. Het afgelopen decennium betekende dat: hitte, zomerse dagen en brandende zon.

In Londen scheen een dag eerder een peperdure Jaguar te zijn gesmolten – iets met een gebouw van glas, dat de zonnestralen te geconcentreerd weerkaatste – je kon er zelfs eitjes bakken op de straat! Het stond in de krant, dus het was waar.

En op scholen was ook dit jaar de discussie losgebarsten ‘hoe kort de broekjes ook al weer mochten’, dat schreef mijn krant ook. Ik keek om me heen, voor een reality check op dit stadsplein: Kort! Constateerde ik. Naast me zat een kersverse studente met een ultra kort broekje, nauwelijks groter dan haar broekzakken. Even verderop zat een andere studente, met een zeer modieus doorschijnend zalmkleurig shirt, ik kon haar witte BH er doorheen zien schemeren.

De zomertrend van 2013 was doorschijnend: de ‘see through trend’, volgens de krant. ‘Sensueel-chic’. Zomermode met ‘een spannend accent’. Doorzichtig betekende echter niet bloot, nee nee! De trend was ‘sensueel, maar niet ordinair’. Het moest altijd ‘elegant en geraffineerd blijven’. Om me heen kijkend naar de jonge fashionista’s op dit stadsplein, vermoedde ik echter een krachtig politiek statement onder deze schijnbaar oppervlakkige modetrend: transparantie!

De nieuwe feministen claimende in de historische zomer van 2013 het recht om hun lichaam altijd en overal te exposeren. Zo komt het in de geschiedschrijving. Zoals de dames van Femen! Zij zijn in 2013 definitief doorgebroken bij het grote publiek door en plein public al hun bovenkleding uittrekken om hun blote borsten te laten zien. Menig in donkergrijs wollen kostuum geklede staatsman had het er warm van gekregen.

Even verderop in de krant stond een bericht over politici van de Hollandse coalitie die afgelopen zomer op het strand stiekem afspraakjes hadden gehad met de oppositie; om een meerderheid in de senaat bij elkaar te flirten. Politici in donkergrijze wollen kostuums: Hopeloos ouderwets…

Ik keek op van mijn krant. Over het stadsplein liep een jonge dame in een jurkje dat een doorschemerblik gaf op haar twee prachtig ronde billen. Hypnotiserend wiegde ze haar derrière van links naar rechts. Ze mochten er zijn, haar billen. Het zachte deinen onder haar dunne zomerjurk liet niets aan mijn verbeelding over…

Het was een koele lente, het werd een warme zomer en het wordt een hete herfst! Wat ik je brom!